ტურისტებისთვის, რომლებიც წარსულში ხშირად სტუმრობდნენ ახლო აღმოსავლეთს, ისინი ყოველთვის აღმოაჩენენ ერთ მუდმივ ფენომენს: დიდი ამერიკული მანქანები, როგორიცაა GMC, Dodge და Ford, აქ ძალიან პოპულარულია და ბაზარზე მეინსტრიმად იქცა. ეს მანქანები თითქმის ყველგან გვხვდება ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა არაბთა გაერთიანებული საამიროები და საუდის არაბეთი, რაც ხალხს აფიქრებინებს, რომ ამერიკული ავტომობილების ბრენდები დომინირებენ ამ არაბულ ავტომობილების ბაზრებზე.
მიუხედავად იმისა, რომ ევროპული ბრენდები, როგორიცაა Peugeot, Citroën და Volvo, გეოგრაფიულად ახლოს არიან, ისინი ნაკლებად ხშირად ჩნდებიან. ამასობაში, იაპონური ბრენდები, როგორიცაა Toyota და Nissan, ასევე ძლიერი პოზიციები აქვთ ბაზარზე, რადგან მათი ზოგიერთი ცნობილი მოდელი, როგორიცაა Pajero და Patrol, ადგილობრივებს უყვართ. კერძოდ, Nissan-ის Sunny-ს ფართოდ მოსწონთ სამხრეთ აზიელი მიგრანტი მუშაკები მისი ხელმისაწვდომი ფასის გამო.
თუმცა, ბოლო ათწლეულის განმავლობაში, ახლო აღმოსავლეთის საავტომობილო ბაზარზე ახალი ძალა გამოჩნდა - ჩინელი ავტომწარმოებლები. მათი შემოდინება იმდენად სწრაფი იყო, რომ რეგიონული ქალაქების გზებზე მათი მრავალი ახალი მოდელის ფეხდაფეხ მიტანა რთული გახდა.
ტურისტებისთვის, რომლებიც წარსულში ხშირად სტუმრობდნენ ახლო აღმოსავლეთს, ისინი ყოველთვის აღმოაჩენენ ერთ მუდმივ ფენომენს: დიდი ამერიკული მანქანები, როგორიცაა GMC, Dodge და Ford, აქ ძალიან პოპულარულია და ბაზარზე მეინსტრიმად იქცა. ეს მანქანები თითქმის ყველგან გვხვდება ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა არაბთა გაერთიანებული საამიროები და საუდის არაბეთი, რაც ხალხს აფიქრებინებს, რომ ამერიკული ავტომობილების ბრენდები დომინირებენ ამ არაბულ ავტომობილების ბაზრებზე.
მიუხედავად იმისა, რომ ევროპული ბრენდები, როგორიცაა Peugeot, Citroën და Volvo, გეოგრაფიულად ახლოს არიან, ისინი ნაკლებად ხშირად ჩნდებიან. ამასობაში, იაპონური ბრენდები, როგორიცაა Toyota და Nissan, ასევე ძლიერი პოზიციები აქვთ ბაზარზე, რადგან მათი ზოგიერთი ცნობილი მოდელი, როგორიცაა Pajero და Patrol, ადგილობრივებს უყვართ. კერძოდ, Nissan-ის Sunny-ს ფართოდ მოსწონთ სამხრეთ აზიელი მიგრანტი მუშაკები მისი ხელმისაწვდომი ფასის გამო.
თუმცა, ბოლო ათწლეულის განმავლობაში, ახლო აღმოსავლეთის საავტომობილო ბაზარზე ახალი ძალა გამოჩნდა - ჩინელი ავტომწარმოებლები. მათი შემოდინება იმდენად სწრაფი იყო, რომ რეგიონული ქალაქების გზებზე მათი მრავალი ახალი მოდელის ფეხდაფეხ მიტანა რთული გახდა.
ისეთი ბრენდები, როგორიცაა MG,გილი, BYD, ჩანგანი,და Omoda სწრაფად და ყოვლისმომცველად შევიდნენ არაბულ ბაზარზე. მათი ფასები და გაშვების სიჩქარე ტრადიციული ამერიკული და იაპონური ავტომწარმოებლების სულ უფრო ძვირადღირებულ იერსახეს სძენს. ჩინელი ავტომწარმოებლები აგრძელებენ ამ ბაზრებზე შეღწევას, ელექტრო თუ ბენზინზე მომუშავე ავტომობილებით და მათი შეტევა სასტიკია და შესუსტების ნიშნებს არ აჩვენებს.
საინტერესოა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ არაბებს ხშირად ფუჭად ხარჯვად მიიჩნევენ, ბოლო წლებში ბევრმა მათგანმა მეტი ყურადღება დაუთმო ეკონომიურობას და უფრო მეტად არიან მიდრეკილნი მცირე ძრავის მქონე ავტომობილების შეძენისკენ, ვიდრე დიდი ძრავის მქონე ამერიკული ავტომობილების. როგორც ჩანს, ჩინელი ავტომწარმოებლები ამ ფასისადმი მგრძნობელობას იყენებენ. მათ არაბულ ბაზარზე რამდენიმე მსგავსი მოდელი წარადგინეს, ძირითადად ბენზინის ძრავებით.
ყურის ყურის მეორე რეგიონის ჩრდილოელი მეზობლებისგან განსხვავებით, საუდის არაბეთისთვის, არაბთა გაერთიანებული საამიროებისთვის, ბაჰრეინისა და კატარისთვის შეთავაზებული მოდელები, როგორც წესი, ჩინეთის ბაზრისთვის მაღალი კლასის მოდელებია, რომლებიც ზოგჯერ ზოგიერთი ასპექტით ევროპელების მიერ შეძენილ იმავე ბრენდის მოდელებსაც კი აღემატება. ჩინელმა ავტომწარმოებლებმა აშკარად ჩაატარეს ბაზრის კვლევის თავიანთი წილი, რადგან ფასების კონკურენტუნარიანობა უდავოდ მთავარი ფაქტორია არაბულ ბაზარზე მათი სწრაფი აღმავლობისთვის.
მაგალითად, Geely-ის Xingrui ზომითა და გარეგნობით სამხრეთ კორეულ Kia-ს ჰგავს, ხოლო იმავე ბრენდმა ასევე გამოუშვა Haoyue L, დიდი ჯიპი, რომელიც ძალიან ჰგავს Nissan Patrol-ს. გარდა ამისა, ჩინური საავტომობილო კომპანიები ასევე ცდილობენ ისეთი ევროპული ბრენდების შეძენას, როგორიცაა Mercedes-Benz და BMW. მაგალითად, Hongqi-ის ბრენდის H5-ის საცალო ფასი 47 000 აშშ დოლარია და გარანტიის ვადა შვიდ წლამდეა.
ეს დაკვირვებები უსაფუძვლო არ არის, არამედ დადასტურებულია ზუსტი მონაცემებით. სტატისტიკის თანახმად, საუდის არაბეთმა ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში ჩინეთიდან იმპორტირებულია 648 110 ავტომობილი, რაც სპარსეთის ყურის თანამშრომლობის საბჭოს (GCC) უდიდეს ბაზარად იქცა, რომლის საერთო ღირებულება დაახლოებით 36 მილიარდ საუდის რიალს (972 მილიონი აშშ დოლარი) შეადგენს.
იმპორტის მოცულობა სწრაფად გაიზარდა, 2019 წელს 48 120 მანქანიდან 2023 წელს 180 590 მანქანამდე, რაც 275.3%-ით მეტია. ჩინეთიდან იმპორტირებული ავტომობილების საერთო ღირებულებაც გაიზარდა 2019 წელს 2.27 მილიარდი საუდის რიალიდან 2022 წელს 11.82 მილიარდ საუდის რიალამდე, თუმცა ის ოდნავ შემცირდა 2023 წელს 10.5 მილიარდ საუდის რიალამდე, საუდის არაბეთის სტატისტიკის გენერალური ორგანოს მონაცემებით. იარ, მაგრამ 2019-დან 2023 წლამდე ზრდის საერთო ტემპმა მაინც მიაღწია გასაოცარ 363%-ს.
აღსანიშნავია, რომ საუდის არაბეთი თანდათანობით ჩინეთის ავტომობილების რეექსპორტის იმპორტის მნიშვნელოვან ლოჯისტიკურ ცენტრად იქცა. 2019 წლიდან 2023 წლამდე საუდის არაბეთის გავლით რეექსპორტირებული იქნა დაახლოებით 2,256 ავტომობილი, რომელთა საერთო ღირებულება 514 მილიონ საუდურ რიალს აჭარბებდა. ეს ავტომობილები საბოლოოდ მეზობელ ბაზრებზე, როგორიცაა ერაყი, ბაჰრეინი და კატარი, გაიყიდა.
2023 წელს საუდის არაბეთი გლობალურ ავტომობილების იმპორტიორებს შორის მეექვსე ადგილს დაიკავებს და ჩინური ავტომობილების მთავარი ექსპორტის მიმართულება გახდება. ჩინური ავტომობილები საუდის არაბეთის ბაზარზე ათ წელზე მეტია შემოდის. 2015 წლიდან მათი ბრენდის გავლენა მნიშვნელოვნად იზრდება. ბოლო წლებში ჩინეთიდან იმპორტირებულმა ავტომობილებმა დამუშავებისა და ხარისხის თვალსაზრისით იაპონელი და ამერიკელი კონკურენტებიც კი გააოცეს.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 3 ივლისი